(fot. www.wyprawy.net)
Zdobyć szczyt próbowano już w dziewiętnastym wieku, ale pierwszego udanego wejścia dokonała wyprawa chińsko- rosyjska dopiero w roku 1956. Pierwsze polskie wejście miało miejsce w latach dziewięćdziesiątych.
Mimo łagodnych stoków i braku poważnych trudności technicznych zdobycie góry jest wymagającym zadaniem. Jest to jedna z najwyższych gór na Ziemi, więc ekstremalne warunki: bardzo mała ilość tlenu (ok. 60% mniej, niż na nizinach), bardzo niskie temperatury (dochodzące do -30 st. C), gwałtowne załamania pogody oraz silne wiatry, które pogłębiają oddziaływanie innych czynników, są tam stanem naturalnym. I to one - oraz wysokość - będą naszym głównym przeciwnikiem.
Nazwa w języku zamieszkujących podnóże Ujgurów oznacza: „Ojciec lodowych gór”. Wiąże się z nią pewna anegdota. Otóż „muztagh” to dla miejscowych nazwa pastwiska leżącego w pobliżu lodowców. Mianem tym określali jednocześnie ośnieżone lodowcowe szczyty, nie nadając im jednak przy tym żadnych precyzyjniejszych nazw. Kiedy więc Sven Hedin, szwedzki podróżnik i geograf, eksplorując te tereny, zapytał Ujgurów o nazwę góry, usłyszał: „to jest muztagh, ojcze”. Hedin zapisał więc: Muztagh Ata ("ata" oznacza "ojciec") - i tak powstała nazwa szczytu, która trwa do dziś :)
